การทรานสมิชชัน (Transmission) สู่ดอกของErwinia tracheiphilaโดยด้วงเต่าแตง(cucumber beetle) ในCucurbita pepoป่า
ด้วงเต่าแดงหรือ Acalymma
vittatum (F.) และ Diabrotica undecipunctata howardi
(Barber) จัดอยู่ในประเภทสัตว์กินพืชประเภทน้ำเต้า ฟักทอง ซึ่งเป็นแมลงพาหะของ
Erwinia tracheiphila (E.F. Smith) ฮอลแลนด์
และเป็นสาเหตุของโรคเหี่ยวเฉา (wilt disease) ด้วงเต่าแดงสามารถถ่ายทอดการติดโรคโดยการกัดกิน
E. tracheiphila เป็นอาหาร เราจะแสดงให้เห็นว่า E.
tracheiphila ยังมารถถูกถ่ายทอดผ่านทางต่อมน้ำหวานของ
Cucurbita pepo ssp. texana L. Andres (Texas gourd) โดยการศึกษาภายใต้เงื่อนไขของพื้นที่นั้นๆ
พบว่าระยะแรกด้วงจะรวมตัวที่ดอก พวกมันจะเคี้ยวอับละอองเกสรที่คลุมส่วนของต่อมน้ำหวานของพืชตัวผู้
เมื่อต่อมน้ำหวานเป็นแผลจากการกัดกิน ด้วงจะขับขุย (frass)
สะสมไว้บนต่อมน้ำหวาน เราจึงใช้วิธี real-time polymerase chain reaction เพื่อแสดงให้เห็นว่าการขับขุยของด้วงบน E. tracheiphila ทำให้เกิดการติดเชื้อเมื่อทำการทดลองในเรือนกระจก
อีกทั้งยังมีข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าน้ำเต้าเทคซัสสามารถเกิดโรคผ่านทางต่อมน้ำหวานได้
และในที่สุดเราได้นำสีเรืองแสงฟลูโอเรสเซนส์สีเขียวหรือโปรตีนจีเอสพี
(Green Fluorescent Protein (GFP)) มาเพื่อดูการเคลื่อนไหวของแมลงภายใต้
E. tracheiphila เมื่อเข้าผ่านต่อมน้ำหวานไปยังไปในไซเลม (xylem) ของก้านดอกก่อนจะทำให้เกิดกาโรยของดอก
ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า E.
tracheiphila สามารถถูกส่งผ่านเชื้อโรคได้จากการขับขุยบริเวณต่อมน้ำหวาน
เราได้ตั้งสมมัติฐานว่าความเข้มข้นของการขับขุยของด้วงในต่อมน้ำหวาน ส่งผลให้มีการเพิ่มขึ้นของการสัมผัสโรค
และความเข้มข้นของการขับขุยใน E. tracheiphila มีบทบาทในการเกิดโรคเหี่ยวเฉาในพืชทั้งชนิดของฟักทองป่าและที่ทำการเพาะปลูก
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น